Verborgen schoonheid en een paradijs voor vogels

Het feit dat hier een stukje natuur, een stukje van zijn geboortestreek dreigde te verdwijnen, liet hem niet onberoerd. Daarom was Andreas Schüring in 1977 een van de oprichters van de "Naturkundliche Arbeitsgemeinschaft Hümmling e.V.", die later tot de natuurbeschermingsvereniging NABU toetrad als de plaatselijke groep (Ortsgruppe) Werlte/Sögel. "We waren een groep jonge mensen die geloofden dat ze de wereld konden veranderen. En het bleek zelfs zo te zijn - in ieder geval voor het 300 hectare groot stukje van de wereld, het Natuurreservaat Theikenmeer.

De jeugdgroep voerde campagne voor de renaturatie en kreeg zeer effectieve steun - onder andere van Prof. Bernhard Grzimek. Hij is waarschijnlijk de meest invloedrijke dierenbeschermer van zijn tijd. Zijn documentairefilm "Serengeti mag niet sterven" had in 1960 een Oscar gewonnen en in zijn populaire wekelijkse TV-show "Een hart voor dieren" promootte hij de dierenbescherming, waarbij hij contact en rekeningnummer voor de ondersteuning van zijn zaak gaf.. "Naar dit adres hebben we geschreven. We kregen niet alleen een antwoord, maar uiteindelijk ook veel geld van de Zoologischen Gesellschaft Frankfurt. Met dit geld kochten we het land voor het Theikenmeer." Ook het districtsbestuur van Weser-Ems deed mee en zo werd het bijna verdwenen Heidemeer eind jaren zeventig met behulp van staatsfondsen en graafmachines herbouwd.

In de jaren tachtig en negentig groeide het natuurgebied tot zijn huidige omvang toen het werd uitgebreid met het hoogveengebied "Wehmer Dose". Dankzij verdere financiële steun, voornamelijk van "Bingo - de milieuloterij" en Volkswagen Leasing GmbH Braunschweig, konden de 350 leden van de lokale NABU-groep verdere renaturatiemaatregelen uitvoeren. Sinds 2010 bouwen ze waterreservoirs in de Wehmer Dose, zodat het water over een groot gebied wordt verzamelt. Deze vernatte gebieden, die al bijna 65 hectare beslaan, creëren een levendig hoogveen met een hoge waterstand het hele jaar door. "We kunnen de watergebieden aan zichzelf overlaten", legt Hermann Brinker uit. Hij is sinds 1984 actief in de lokale NABU groep Werlte/Sögel en is al 18 jaar voorzitter van deze groep. "Op de oevers moeten we echter regelmatig de berken verwijderen. Ze groeien met ruim twee meter per jaar en halen veel water uit het vernieuwde veengebied. We willen overmatige uitdroging en overgroei voorkomen". De maatregelen laten de eerste tekenen van succes zien: het veen groeit weer en zeldzame vogels zoals de bruine kiekendief zijn teruggekeerd. Andreas Schüring heeft daar fotografisch bewijs voor, omdat hij op een gegeven moment de verrekijker die hij ooit had, verwisselde voor een camera.

Enkele van de mooiste foto's van de gepassioneerde natuurfotograaf zullen worden getoond in een nieuwe tentoonstelling, die zal openen in de bakstenen schuur van de oude Meyerrenken boerderij aan de rand van het reservaat. De tentoonstelling maakt deel uit van een nieuw totaalconcept in het natuurgebied Theikenmeer, waarvoor reeds financiering is aangevraagd. Er zullen twee wandelroutes van verschillende lengte rond het reservaat zijn, die zeer dicht bij de leefgebieden van het hoogveen zullen leiden. "Paden daarentegen, die nu nog bestaan binnen het vernatte gebied, worden binnenkort afgebakend en verdwijnen uit het landschap. Dit is belangrijk omdat de Theikenzee zich heeft ontwikkeld tot een zeer gevoelig vogelreservaat. "Zelfs kraanvogels fokken hier nu", zegt Hermann Brinker. Het meer is ook een belangrijke rustplaats geworden voor trekvogels.

De Naturschutzverband Niedersachsen e.V en de Biologische Schutzgemeinschaft Hunte Weser-Ems e.V. benadrukken in hun folder van 2011 het belang van de veengebieden voor de bescherming van het klimaat. Want veenmos zet - zoals alle planten - CO2 om in zuurstof en koolstof. In tegenstelling tot andere planten, binden deze mossen echter permanent kooldioxide in veengebieden: alle veengebieden wereldwijd slaan in totaal ongeveer een derde van de totale hoeveelheid koolstof op in de bodem. Als deze koolstof plotseling zou vrijkomen, zou de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer met 75% toenemen.

Na de ontwatering geven de veengebieden geleidelijk aan koolstof vrij als CO2. Aangezien bijna alle voormalige veengebieden in Duitsland, die ooit 4,2 procent van de oppervlakte van het land besloegen, worden gecultiveerd, komt er jaarlijks ongeveer 12 miljoen ton CO2 uit deze gebieden vrij.

Volgens een bodemonderzoek uit 2009 bevindt zich in het natuurgebied Theikenmeer 2.750.000 m³ veen. Dit komt overeen met 435.000 ton CO2. Dankzij de vernatting groeit het moeras nu weer en slaat het zo'n 2.300 ton CO2 per jaar op.