De geschiedenis van de wijk Wieste wordt zichtbaar op deze locatie.
In de 18e eeuw werd hier een schuur gebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939 - 1945) en de daaropvolgende wederopbouw zou dit onopvallende gebouw de geschiedenis van het dorp kenmerken. Het begeleidde de inwoners van Wiest op verschillende manieren, als gevangenkamp, noodkapel, school en gemeenschapscentrum, totdat het uiteindelijk in de jaren 1980 werd gesloopt.
Deze locatie is daarom voorbestemd voor het creëren van een gedenkplaats die tot doel heeft bijzondere kenmerken van de geschiedenis van het dorp te documenteren.
In overeenstemming met deze basisintentie is geprobeerd uitdrukking te geven aan de schematische aard van de herinnering. De muren van het oorspronkelijke gebouw werden daarom slechts gedeeltelijk herbouwd. Ze zijn gebouwd op de oorspronkelijke fundamenten en verbinden het verleden met het heden. De tentoonstellingspanelen beschrijven deze herinneringsplaats en bijzondere historische gebeurtenissen in Wieste.
De blik op het verleden wordt aangevuld door de natuurlijke omgeving. De oude eikenbomen zijn getuigen van gebeurtenissen in het verleden en het heden van deze gedenkplaats en het dorp. De natuurlijke vegetatie van het kleine bos wordt elk jaar uitgebreid door het planten van een speciale boom. Er zijn ook tentoonstellingen van lopende projecten die door de verschillende verenigingen worden georganiseerd. Al met al is er een plek ontstaan waar verleden, heden en toekomst samenkomen.
1943 - 1950 - De noodkapel
Na het vertrek van de krijgsgevangenen stond het gebouw tijdelijk leeg. Toen de zondagse kerkroute naar Werlte vanwege mogelijke bombardementen door laagvliegende vliegtuigen te gevaarlijk werd voor de gelovigen in Wieste, werd in het voormalige gevangenkamp een noodkapel ingericht.
De eerste mis in Wieste werd hier op 4 juni 1943 opgedragen. Op 28 augustus 1943 verhuisde pastoor Wilken, die uit zijn parochie in Hamburg was gebombardeerd, naar Wieste. Vanaf dat moment werden er elke zondag twee missen gehouden en elke werkdag één. In de loop van het jaar werd de kapel goed opgeknapt en onder andere voorzien van kerkbanken.
De noodkapel en de pastoor bleken een groot geluk voor de gemeenschap, want veel inwoners van Wieste vreesden niet alleen voor hun eigen bestaan, maar nog meer voor het leven en welzijn van hun vaders, echtgenoten, zonen en broers in de frontlinies van de oorlog.
Er kwamen steeds meer berichten binnen over slachtoffers die de oorlog niet meer zou brengen. Voor veel inwoners van Wieste ontstonden schijnbaar uitzichtloze situaties van pijn en verdriet.
De mogelijkheid om een priester in vertrouwen te nemen, die door zijn empathie het leed kon verzachten, en om op deze plek samen te bidden, bracht de mensen van Wieste ongetwijfeld dichter bij elkaar.
Ontwikkelingen in de jaren 1959De jaren 1959 werden gekenmerkt door grote veranderingen in Wieste:
- In 1950 werd de nieuwe Josefskirche gebouwd en op 23 november van dat jaar ingewijd. Deze werd volledig door de parochianen van Wieste zelf gebouwd. In 1952 volgde de aanleg van een eigen begraafplaats.
- Van 5 april 1951 tot 5 september 1955 werd de voormalige noodkapel gebruikt als klaslokaal.
- Omdat het oude schoolgebouw, gebouwd in 1891, en het voorlopige klaslokaal het hoge aantal leerlingen (90 leerlingen in 1950) en de moderne onderwijsvoorzieningen niet meer aankonden, kreeg de gemeenschap in 1955 een nieuw, moderner schoolgebouw.
- In 1957 werd begonnen met het rechttrekken en reguleren van de Mittelradde en in de jaren daarna zorgden de uitbreiding van het ontvangende water en verdere verbeteringsmaatregelen voor een aanzienlijke verandering in het agrarisch gebruik.
- In 1959 werd een nieuwe weg door het dorp aangelegd met riolering en voetpaden.
Ontwikkelingen van 1960 tot 2014
De periode van de jaren 1960 tot nu werd vooral gekenmerkt door steeds snellere technische veranderingen, structurele veranderingen in de landbouw en specifieke politieke besluiten.
Deze besluiten hadden ook gevolgen voor de Wiester basisschool, die in 1972 werd gesloten. Vanaf dat moment gingen de Wiester leerlingen naar school in Werlte. Sinds 1987 gaan de basisschoolkinderen naar de school in het Werlte-district Wehm.
In 1973 verloor Wieste zijn zelfstandigheid als gemeente in het kader van de gemeentelijke gebiedshervorming in Nedersaksen en is het nu een district van de stad Werlte.
De succesvolle economische ontwikkeling van de Bondsrepubliek Duitsland na de Tweede Wereldoorlog bracht Wieste ook een zekere welvaart, die zich tot op de dag van vandaag heeft doorontwikkeld en goed te herkennen is aan het algemene uiterlijk van de stad vandaag de dag. Bijna alle woongebouwen werden in deze periode herbouwd of nieuw gebouwd.
Het dorp heeft twee sportvelden met schijnwerpers. Het voormalige schoolgebouw werd in 2002 aangepast en uitgebreid om aan de behoeften van de dorpsgemeenschap te voldoen en herbergt nu faciliteiten voor de verenigingen van het dorp.
Zowel de mulchmaatregelen aan het eind van de jaren 1950 en de beginnende mechanisatie in de landbouw als de migratie van veel arbeiders naar de industrie leidden tot grote veranderingen in het dorp. In de jaren 1950 waren er 33 voltijdse boerderijen en 11 deeltijdse boerderijen in Wieste. In 2014 waren er nog maar 10 voltijdse boerderijen.
Een kleine wagenmakerij in de directe omgeving van dit dorp ontwikkelde zich tot een modern industrieel bedrijf op het gebied van de bouw van bedrijfsvoertuigen, dat de grootste werkgever in het district is.